παναμώμητος

παναμώμητος και παναμώματος, -ον (Μ)

πανάμωμος*, πάναγνος.

επίρρ...

παναμωμήτως (Μ)

με εντελώς άψογο, πάναγνο τρόπο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + ἀμώμητος].